Herken jij de slachtofferrol?
Mijn dochter afgelopen weekend: “ik kon er toch niets aan doen, want ik deed zo omdat zij (haar zusje)…..”. Met zulke teksten hoef je bij mij niet aan te komen, dat vond ze wel jammer 😄.
De slachtofferrol, een integrerende rol. Het is zo makkelijk om iemand anders de schuld te geven van je gedrag/onmacht. Om boos te worden. Het helpt misschien voor even. Je hoeft dan immers even niet naar jezelf te kijken, want als we dat wel doen kan dat nog wel eens confronterend zijn.
Echter heb ik nog nooit iemand gezien die langdurig in de slachtofferrol zat en tegelijkertijd ook goed in haar vel zat. Dus ook al is het makkelijk om in die rol te zitten, toch worden we er blijkbaar niet blij van.
Tijdens mijn werk bij de Raad voor de Kinderbescherming heb ik de slachtofferrol in de ergste vormen mee gemaakt. Mensen die alles en iedereen de schuld geven van hun problemen. Die met geen mogelijkheid naar zichzelf kunnen of durven te kijken. Allemaal onmacht, maar allemaal mensen die niet goed in hun vel zaten.
Hoe moeilijk ook, die slachtofferrol helpt gewoon echt niet. Dus tijd om toch de (soms harde) confrontatie met onszelf aan te gaan? Zoals mijn klant het gisteren verwoordde: “bedankt voor de mokerslag, die had ik wel even nodig”.
Dat is waar coaching wat mij betreft over gaat. Naar jezelf durven te kijken en die confrontatie aangaan met behulp van iemand anders. Iemand die je kunt vertrouwen en die je daarbij mag ondersteunen en je soms mag confronteren met wat er gebeurt. Die je inzichten kan verschaffen.
Uiteindelijk is mijn doel voor mijn klanten: het heft in eigen handen nemen om vanuit zelfvertrouwen keuzes te maken die goed zijn voor henzelf!
