Zo’n coachtraject kost geld.
Ja, dat klopt. Een coachtraject kost geld, daar kan ik vrij kort over zijn. In mijn hoofd komen dan ook gelijk de vragen op: wat vind jij jezelf waard? Hoeveel geld wil jij besteden aan jezelf? Een klant zei het ooit treffend: “ik heb vorige week het rijbewijs van mijn kind betaald. Dat doen we als een soort vanzelfsprekendheid en over de investering in jezelf moeten we tijden wikken en wegen, gek eigenlijk hè”.
Vandaag had ik een heel mooi gesprek. Mijn klant keek vol ongeloof naar zichzelf (ze keek letterlijk naar zichzelf omdat de situatie met poppetjes was uitgebeeld op tafel). Ze kon gewoon niet geloven dat ze nu staat waar ze staat. We maakten het vergelijk met het winnen van de loterij.
Niet dat dat me ooit is overkomen, maar ik kan me voorstellen dat ik dat ook bijna niet zou geloven. Zelfs als je het geld op je bankrekening hebt staat geloof je het eigenlijk bijna nog niet. Mijn klant zei dat dat precies is wat ze voelt. Ze werd emotioneel toen ze naar zichzelf keek.
Het leven wat ze nu heeft is haar alles waard. Het betekent voor haar namelijk dat ze lekker in haar vel zit. Dat de relatie met haar man is verbetert, dat de relatie met haar kinderen is verbetert. Dat ze complimenten krijgt (wat alles te maken heeft met de energie die ze uitstraal). Dat ze in zichzelf blijft geloven als iemand iets zegt wat niet leuk is.
Waar het om gaat: als ik deze klant de vraag stel hoeveel dit traject haar waard is geweest dan zou ze zeggen dat het voor haar onbetaalbaar is. Geld doet er dan niet toe.
p.s. natuurlijk ben ik me er van bewust dat er mensen zijn die het geld voor een coachtraject niet zomaar voor het grijpen hebben. Waar het hier echter wat mij betreft over gaat is onze kijk op zelfontwikkeling en wat mij betreft zou die kijk in veel gevallen echt nog anders kunnen.
